Out of print
ETANT DONNES La Vue
Etant Donnes is a French duo named after Marcel Duchamp's last major work. The group consists of brothers Marc and Eric Hurtado, born in Morocco and working mainly as performance artists and musicians. Their sound can be described as a mix of field recordings, found sounds and sometimes whispered, sometimes violent vocals. They describe their sounds like this: "Through Marc and Eric, it is the volume of each word that becomes an object-sculpture, together with the power of their bodies expressing their voices. Each event is a scream - indeed even the glissando - of the strength of the word that sometimes abruptly becomes a rock, a solid surface, not in the least fluvial, as is the narrative of a tale, novel or poetic epic. With both of them, there is no more trace of ancient prosodies, no more trace of the incomprehensible Sainte-Beuve who could claim: "I have to collect a volume of prose". The word, the voice, the volume take shape with each other, unveiling a theatre that theatre usually ignores, which has given it such things as a Samuel Beckett's Fin de Partie." Over the years Etant Donnes have collaborated with people like Lydia Lunch, Michael Gira, Alan Vega and Genesis P-Orridge. La Vue was the first ever recording, dating back to 1979 and originally issued on French Bain Total label (run by Philippe Fichot of Die Form). For this re-issue, the band has found a longer version than was previously available, so this is a unique chance to hear Etant Donnes in their earliest form in a version that has previously been unpublished. Full tracklist: 1. La Vue. 2. Transports 3. Signaux 4. Les 150 passions simples 5. Souvenez vous de mieux voiler dans le commencement ce que vous allez éclaircir ici 6. 491. Price: € 18,-/copy incl. worldwide shipping.
De geluiden zoals we die horen op La Vue tonen veel gelijkenissen met collages, nog iets wat verwijst naar het dadaïsme. (...) Ter uwer informatie plakken we er nog twee minder gekende weetjes aan vast: naast met gerespecteerde namen zoals Genesis P-Orridge, Alan Vega, Michael Gira, Mark Cunningam en Lydia Lunch, werkten de Hurtado’s ook samen met de Franse zanger Christophe (ja, die van ‘Aline’).
De eerste vijf cassettes van Étant Donnés verschenen op het Bain Total label van Die Forms Philippe Fichot. Nu quasi onvindbaar, en dus serieuze hebbedingetjes. Het Duitse Klanggalerie weet dit maar al te goed, en brengt het allereerste wapenfeit van Étant Donnés terug op de markt, deze keer weliswaar op cd. De broers vonden nog een langere versie, een nooit eerder uitgebrachte versie van dit debuut is dus wat u hiermee in huis haalt.
La Vue werd opgenomen in 1979 maar verscheen pas in 1981 op de (ondergrondse) markt.
1979 was het jaar dat Throbbing Gristle de klassieker 20 Jazz Funk Greats uitbracht, en liet Cabaret Voltaire al ‘Nag Nag Nag’-end van zich horen. Een gouden tijd voor het genre, kunnen we wel zeggen.
Dadaïstische stemvervormingen, het geluid van gezaag en ander metalig klinkende geluiden, ook 40 jaar na datum klinkt het nog even relevant. Zo komt ‘La Vue’ binnenstormen, om 37 minuten zonder tussenpozen lelijk huis te houden en een staaltje van extreme musique concrète ten berde te brengen.
De geluiden zoals we die horen op La Vue tonen veel gelijkenissen met collages, nog iets wat verwijst naar het dadaïsme.
‘Les 150 Passions Simples’ verwijst naar de passage uit het boek De 120 Dagen Van Sodom van D.A.F. De Sade, nog zo een graag aangehaald figuur in dit genre.
In dit boek beschrijft de Sade 600 manieren om tot een ejaculatie te komen. Zeker bij de eerste 150 eenvoudige passies is de potsierlijkheid ervan nogal aan de hoge kant. Nurse With Wound en Whitehouse sloegen in 1981 ook de handen in elkaar met dit thema (de uitstekende split The 150 Murderous Passions).
‘Souvenez-Vous De Mieux Voiler Dans Le Commencement Ce Que Vous Allez Éclaircir Ici’ laat zelfs schoorvoetend een ritme toe, maar deze vorm van toegankelijkheid wordt al snel een duidelijke halt toegeroepen.
Tijdens ‘491’ horen we naast de typische geluiden ook een flard van de koude, minimale klanken die de beginjaren van Die Form zo typeerden. Vrij logisch dan ook dat de jonge Fichot (hij was toen 23) toehapte om dit waanzinnig goede debuut uit te brengen. Je zou het anders verwachten, maar ook bij dadaïsten kan de cirkel zo nu en dan eens rond zijn.
(DarK Entries, March 2019)
Sitting somewhere between disorientating & at times manic Musique Concrete, lop-sided industrial loop making, slurred noise making, and uneasy ambience. Here on the always worthy Austrian label Klanggalerie is a CD reissue of the album. (...) If you enjoy anything from NWWs more manic & noise bound early work, Merzbows tape loop meets wailing and screaming tape splicing antics, or general overloading & head screwing sonics you will certainly have to pick this up.
(Musique Machine, March 2019)
| 
